Widjeśwara Saṃhitā – Rozdział 2 – Odpowiedzi Wyjaśniające Wątpliwości Mędrców

Sūta powiedział:

1. O święci, pytanie, które mi zadajecie jest bardzo odpowiednie. Zachęcony moją ku wam miłością, pamiętając o mym nauczycielu, dobroczyńcy trzech światów, opowiem wam wszystko. Wy wszyscy słuchajcie uważnie.

2. Cała esencja Wedānty jest zawarta w tej doskonałej Śiwapurāṇa. Rozprasza ona wszelkie grzechy. Pozwala na osiągnięcie najwyższej prawdy (Brahma) w przyszłości.

3. O brahmini, wielka chwała Śiwa, która niszczy grzechy wieku Kali, ujawnia się w Purāṇa i przynosi owoce czterech rodzajów (Dharma, Artha, Kāma i Moksza).

4. Przez wytrwałe studiowanie tej najdoskonalszej Śiwapurāṇa doskonali brahmini osiągną zbawienie.

5. Tylko tak długo, jak długo Śiwapurāṇa nie wzniosła się wysoko w świecie, Brahma-hatjā (grzech zabicia brahmina) i inne grzechy się przejawiają.

6. Tylko tak długo, jak długo Śiwapurāṇa nie wzniosła się wysoko w świecie, złe zwiastuny Kali wędrują bez strachu.

7. Tylko tak długo, jak długo Śiwapurāṇa nie wzniosła się wysoko w świecie, różne święte teksty ścierają się ze sobą w sporach.

8. Nawet wielkiemu człowiekowi trudno pojąć cechy Śiwa tak długo, jak długo Śiwapurāṇa nie wzniosła się wysoko w świecie.

9. Okrutni słudzy Jama wędrują bez strachu tak długo, jak długo Śiwapurāṇa nie wzniosła się wysoko w świecie.

10. Wszystkie inne Purāṇa wyją głośno na ziemi tak długo, jak długo Śiwapurāṇa nie wzniosła się wysoko w świecie.

11. Wszystkie święte centra wdają się we wzajemne awantury i kłótnie na ziemi, tak długo, jak długo Śiwapurāṇa nie wzniosła się wysoko w świecie.

12. Wszystkie mantry radują się wspólnymi kłótniami tak długo, jak długo Śiwapurāṇa nie wzniosła się wysoko w świecie.

13. Wszystkie etapy pielgrzymki angażują się we wzajemne spory tak długo, jak długo Śiwapurāṇa nie wzniosła się wysoko w świecie.

14. Wszystkie ołtarze i piedestały angażują się we wzajemne spory tak długo, jak długo Śiwapurāṇa nie wzniosła się wysoko w świecie.

15. Wszystkie dary angażują się we wzajemne spory tak długo, jak długo Śiwapurāṇa nie wzniosła się wysoko w świecie.

16. Wszyscy bogowie angażują się we wzajemne spory tak długo, jak długo Śiwapurāṇa nie wzniosła się wysoko w świecie.

17. Wszystkie dogmaty filozoficzne angażują się we wzajemne spory tak długo, jak długo Śiwapurāṇa nie wzniosła się wysoko w świecie.

18. O najlepsi wśród brahmińskich mędrców, nie mogę adekwatnie opisać owocu gromadzonego przez recytowanie i słuchanie tej Śiwapurāṇa.

19. Pomimo tego, o bezgrzeszni, zwięźle opiszę jej wspaniałość, opowiedzianą mi przez Wjāsa. Proszę słuchajcie z uwagą.

20. Ten, kto czyta pojedynczą zwrotkę lub nawet połowę zwrotki z pobożnością, staje się natychmiast wolny od grzechu.

21. Ten kto czyta każdego dnia tyle Śiwapurāṇa, ile może, z oddaniem i uwagą, jest nazywany Dźīwanmukta (żyjąca wyzwolona dusza).

22. Ten kto kontynuuje wielbienie tej Śiwapurāṇa codziennie, bez wątpienia czerpie owoc rytuału ofiarowania konia.

23. Ten, kto pragnie zwykłej pozycji w życiu i słucha Śiwapurāṇa nawet od innej osoby niż ja, jest uwolniony od grzechu.

24. Ten, kto pokłania się w pobliżu tej Śiwapurāṇa czerpie bez wątpienia owoc wielbienia wszystkich bogów.

25. Proszę słuchajcie o chwalebnych korzyściach, które gromadzi człowiek, który kopiuje Śiwapurāṇa i daje manuskrypt wielbicielom Śiwa.

26. Będzie on miał tę korzyść – bardzo trudną do osiągnięcia w świecie – jak studia Śāstra (święta wiedza) i komentowanie Wed.

27. Ten, kto przestrzega postu w Ćaturdaśī (czternasty dzień w księżycowych dwóch tygodniach) i prowadzi wykłady i komentarze na temat Śiwapurāṇa wśród zgromadzenia wielbicieli Śiwa, jest najdoskonalszy ze wszystkich.

28. Osiągnie on korzyść taką jak powtarzanie Gājatrī¹ sylaba po sylabie. Będzie się radował ziemskimi przyjemnościami, a następnie osiągnie zbawienie.

29. Opowiem wam o korzyściach osiąganych przez tego, kto ją czyta lub słucha po przestrzeganiu postu w dzień Ćaturdaśī i nie śpiąc w nocy.

30–31. To jest prawda, bez wątpienia prawda, że osiągnie on taką korzyść, jaką osiąga człowiek, który czyni dar z bogactwa o wadze równej wadze samego siebie dla brahminów z Wjāsami u ich głowy, w czasie pełnego zaćmienia słońca i po wielokroć, we wszystkich świętych centrach, takich jak Kurukszetra² etc.

32. Indra i inni dewowie czekają gorliwie na polecenia człowieka, który śpiewa dniem i nocą wersy Śiwapurāṇa.

33. Święte rytuały wykonane przez człowieka, który regularnie czyta i słucha Śiwapurāṇa, są efektywniejsze miliony razy niż zwykle.

34. Ten, kto czyta część Rudrasaṁhitā z Śiwapurāṇa z czystym i skoncentrowanym umysłem, staje się oczyszczoną duszą w ciągu trzech dni, nawet pomimo tego, że mógł zabić brahmina.

35. Ten, kto czyta Rudrasaṁhitā trzy razy dziennie w pobliżu posągu Bhairawa, powstrzymując się od bezużytecznych rozmów, uzyska spełnienie wszystkich utęsknionych pragnień.

36. Jeśli zabójca brahmina okrąża dookoła drzewa Waṭa i Bilwa recytując wersy z Rudrasaṁhitā, stanie się on oczyszczony z grzechu zabicia brahmina.

37. Kailāśa saṁhitā jest nawet wspanialsza od tej. Ma ona wedyjską pozycję i autorytet. Rozwinięte jest w niej znaczenie Praṇawa (święta sylaba Oṃ).

38. O Brahmini, Mistrz Śiwa zna wspaniałość Kailāśasaṁhitā w jej całości. Wjāsa zna połowę, a ja cząstkę z tego.

39. Część z tego wam opowiem, gdyż niemożliwym jest powiedzieć wszystko. Pojmując to ludzie osiągają natychmiast czystość swych umysłów.

40. O Brahmini, szukając co jakiś czas, nie mogę odnaleźć grzechu, który nie może zostać stłumiony przez Rudrasaṁhitā.

41. Pijąc ten nektar przygotowany przez Boga Śiwa po ubiciu oceanu Upaniszad (klasycznej wedyjskiej literatury) i przekazany do Kumāra (Mistrza Kārtikeja), wielbiciel stanie się nieśmiertelny.

42. Osoba zamierzająca wykonać rytuały pokutne za grzechy takie jak Brahma-hatjā itp. powinna czytać tę Saṁhitā przez miesiąc. Zostanie uwolniona od grzechu.

43. Przez pojedynczą recytację ta Saṁhitā niszczy grzech pochodzący z przyjęcia darów pieniężnych od nieczystych osób, grzechy przyjmowania nieczystych pokarmów i oddawania się niegodziwym rozmowom.

44. Korzyść osiągnięta przez osobę, która czyta tę Saṁhitā w zagajniku wśród drzew Bilwa w świątyni Śiwa jest poza słownym opisem.

45. Jeśli osoba czyta tę Saṁhitā z oddaniem w czasie wykonywania Śrāddha i żywienia brahminów, wszystkie jej Pitry (przodkowie) osiągną wspaniały rejon Śiwa.

46. Wielbiciel, który przestrzega post w dzień Ćaturdaśī i czyta tę Saṁhitā pod drzewem Bilwa jest bezpośrednio utożsamiany z Śiwa i wielbiony przez bogów.

47. Inne Saṁhitā bez wątpienia również obdarzają korzyścią spełnienia wymarzonych pragnień. Te dwie Saṁhitā są szczególnie doskonałe, gdyż są pełne boskich gier i boskiej wiedzy.

48. Taka jest Śiwapurāṇa, wychwalana na równi z Wedami, stworzona przez Samego Boga Śiwa na początku i porównywalna z najwyższym Brahmanem.

49–51. Oryginalnie, Śiwapurāṇa miała bardzo wielki rozmiar i składała się z dwunastu świętych Saṁhitā: (1) Widjeśwara (2) Rudra, (3) Wainājaka, (4) Aumika, (5) Mātrī (6) Rudraikādaśa, (7) Kailāsa, (8) Śatarudraka, (9) Sahasrakoṭirudra, (10) Koṭirudra, (11) Wājawija i (12) Dharmasaṁdźńa. O brahmini, wspomnę liczbę wersów w tych Saṁhitā. Proszę słuchajcie z należną uwagą.

52. Pierwsza Widjeśwara Saṁhitā, składała się z dziesięciu tysięcy wersów. Raudra, Wainājaka, i Mātrī Saṁhitā składały się z ośmiu tysięcy wersów każda.

53. O brahmini, Rudraikādaśa Saṁhitā składała się z trzynastu tysięcy wersów; Kailāsa Saṁhitā z sześciu tysięcy wersów, a Śatarudra z trzech tysięcy wersów.

54. Koṭirudra saṁhitā składała się z dziewięciu tysięcy wersów; Sahasrakoṭi-Rudra saṁhitā z jedenastu tysięcy wersów.

55. Wājawīja saṁhitā zawierała czterech tysięce wersów, a Dharma saṁhitā dwanaście tysięcy wersów. W ten sposób Śiwapurāṇa zawierała sto tysięcy wersów.

56. Zostało to streszczone przez Wjāsa do dwudziestu czterech tysięcy wersów; jest to około jednej czwartej części oryginalnej Purāṇa, pozostawił on także siedem Saṁhitā.

57. Wiedza Purāṇa w czasie pierwszego stworzenia jej przez Śiwa składała się z miliarda (100 krora) wersów.

58. W epoce Kryta³ Dwaipājana i inni streścili ją do czterystu tysięcy wersów, które na początku wieku Dwāpara zostały rozdzielone na osiemnaście różnych Purāṇa.

59. Spośród nich Śiwapurāṇa zawiera dwadzieścia cztery tysiące wersów z siedmioma Saṁhitā i Purāṇa ta jest na równi z Wedami (w doskonałości).

60. Pierwsza Saṁhitā jest zwana Widjeśwara, druga Rudra, trzecia Śatarudra, a czwarta Koṭirudra.

61. Piątą jest Aumī (Umā), szóstą Kailāsa, a siódmą Wājawīja; to jest siedem Saṁhitā.

62. Tak oto Śiwapurāṇa ze swymi siedmioma Saṁhitā stoi na równi z Wedami, udzielając zbawienia bardziej niż cokolwiek innego.

63. Ten, kto czyta tę Śiwapurāṇa całą, ze wszystkimi siedmioma Saṁhitā i z oddaniem, jest żyjącą wyzwoloną duszą.

64. Setki innych świętych tekstów takich jak Wedy, Smryti, Purāṇy, Itihāsy i Āgamy nie są warte nawet jednej szesnastej tej Śiwapurāṇa.

65. Śiwapurāṇa była najpierw objaśniona przez Śiwa, następnie streszczona przez Wjāsa, wielbiciela Śiwa. Jest czysta i zwięzła i jako taka przynosi pomoc wszystkim żyjącym istotom. Jako pogromczyni trojakich nieszczęść (fizycznych, pozazmysłowych i duchowych) jest niedościgniona. Ludzi dobrych obdarza ona dobrobytem.

66–67. Niezawodna cnota jest w niej wyjaśniona; ma ona, w głównej mierze, naturę wedyjskiej mądrości. Zawiera mantry, trzy cele życia i trzy rzeczy znane przez mędrca o bezstronnym umyśle. Śiwapurāṇa jest najwspanialsza wśród Purāṇ wychwalając ten wielki Byt, który jaśnieje w Wedāncie i w Wedach. Ten, kto czyta i słucha jej z oddaniem, staje się ulubieńcem Śiwa i osiąga najwyższą pozycję (tutaj i od teraz).