Widjeśwara Saṃhitā – Rozdział 15 – Opis warunków, czasu i miejsca do dewajadźńa, etc.

Mędrcy powiedzieli:

1. O Sūta, najlepszy pośród tych, którzy wszystko wiedzą, prosimy objaśnij nam miejsce etc.

Sūta powiedział:

Czysty dom przynosi normalną korzyść z rytuałów Dewajadźńa etc.

2. Obora przynosi dziesięciokrotnie większą korzyść niż dom. Brzeg zbiornika wodnego dziesięć razy więcej korzyści niż to, a korzeń roślin Tulasī lub Bilwa albo drzew Aśwattha jest znowu dziesięciokrotnie korzystniejszy od tych.

3-5. Podobnie świątynia, brzeg świętego zbiornika, brzeg zwykłej rzeki, brzeg świętej rzeki i brzegi siedmiu świętych Gaṅgā są każde dziesięć razy korzystniejsze niż poprzednie [miejsca]. Siedmioma świętymi Gaṅgā są: Gaṅgā, Godāwarī, Kāwerī, Tāmraparṇikā, Sindhu, Sarajū1 i Rewā. Brzegi morza są dziesięć razy korzystniejsze od poprzednich. Szczyt góry jest dziesięć razy korzystniejszy niż brzegi morza.

6-7. Miejsce, w którym umysł czuje się jak w domu jest najdoskonalszym ze wszystkich miejsc. Jadźńa, Dāna, etc. przynoszą pełne korzyści w wieku Kryta. W wieku Tretā przynoszą trzy czwarte korzyści. W wieku Dwāpara, korzyść jest osiągana w połowie. W wieku Kali tylko jedna czwarta korzyści jest osiągnięta. Gdy przeminie połowa wieku Kali, korzyść jest tylko jedną czwartą z tej jednej czwartej części.

8. Święty dzień przynosi normalną korzyść wielbicielowi o czystej duszy. O Uczeni, okres tranzytu słońca z jednego zodiaku do następnego przynosi dziesięć razy więcej korzyści niż to.

9. Czas równonocy, okres tranzytu zwrotnikowego, okres tranzytu do koziorożca i czas księżycowego zaćmienia są każde dziesięć razy korzystniejsze niż poprzednio wymienione.

10. Pomyślna godzina zaćmienia słonecznego jest jednak bardziej korzystna niż poprzednie. Ponieważ słońce mające kosmiczną formę jest wtedy opanowane przez truciznę, istnieje prawdopodobieństwo rozszerzania się dolegliwości.

11. Stąd dla zmniejszenia poważnych efektów trucizny wielbiciel powinien wykonywać rytualne ablucje, ofiarowywać dary i intonować modlitwy. Ten okres jest szczególnie święty o tyle, o ile jest poświęcony łagodzeniu skutków trucizny.

12. Gwiazda urodzeniowa i końcowe okresy świętych rytuałów mają taką samą skuteczność jak okres zaćmienia słońca. Czas spędzony w towarzystwie szlachetnego świętego ma skuteczność równą krorom [1 krora = 10 milionów, przyp. tłum.] zaćmień słońca.

13. Osoba o niezachwianym oddaniu się wyrzeczeniom i doskonałej wiedzy, jogini i asceci, zasługują na święte uwielbienie, ponieważ gładzą grzechy innych.

14. Brahmin, który powtórzył mantrę Gājatrī dwa miliony czterysta tysięcy razy, także zasługuje na to samo i dostaje pełną korzyść i światowe radości.

15. Słowo Pātra (ten, który zasługuje) oznacza tego, kto chroni dawcę przed upadkiem.

16-17. Słowo Gājatrī oznacza to, co chroni recytującego przed upadkiem. Tylko osoba o oczyszczonej duszy może ocalić innych, tak jak tylko bogaty człowiek może komukolwiek dać jakąkolwiek dotację. Człowiek nie mający żadnych środków nie może nic innym ofiarować w tym świecie.

18-19. Tylko ten, kto oczyścił się dzięki Gājatrī Dźapa może być nazwany czystym braminem. On jedynie zasługuje na przewodniczenie wszystkim świętym rytuałom, Dāna Dźapa, Homa, Pudźā etc. On jedynie może ocalić innych. Każdy głodny mężczyzna czy kobieta zasługuje na dobroczynne dary w postaci gotowanego jedzenia.

20-21. Doskonały brahmin musi zostać zaproszony przy pomyślnej okazji i z pobożnością i miłymi słowami musi otrzymać odpowiednią sumę pieniędzy. Dar dobroczynny dany potrzebującej osobie przynosi największą korzyść. Jeśli jest on ofiarowany po błaganiach, przynosi on tylko połowę korzyści.

22-23. Dary pieniężne dla sług przynoszą tylko jedną czwartą korzyści. O doskonali bramini, dobroczynne dary dawane biednej osobie, tylko dlatego, że jest ona urodzona jako bramin, przynoszą światowe przyjemności przez dziesięć lat. Dary dla bramina uczonego w Wedach przynoszą niebiańską radość przez dziesięć lat.

24. Dary dla brahmina, który regularnie powtarza mantrę Gāyatrī zapewniają Satjalokę na dziesięć lat. Dary dla bramińskiego wielbiciela Wiṣṇu zapewniają Waikuṇṭha Loka.

25. Dary dla bramina – wielbiciela Śiwa zapewniają Kailāsa. Wszystkie rodzaje darów przynoszą radości w różnych Lokach.

26-28. Osoba, która daje gotowane jedzenie przygotowane wraz z dziesięcioma dodatkowymi usługami w niedzielę, osiąga dobre zdrowie przez dziesięć lat, nawet w następnym życiu. Dziesięcioma pomocniczymi usługami są: Oddanie honorów, zaproszenie, zapewnienie olejków do kąpieli, umycie i osuszenie stóp, obdarzenie ubraniem, zapachami etc., podanie przystawek o sześciu smakach; naleśników przygotowanych w ghī i słodkich soków, liści betel, darów pieniężnych, formalnego pożegnania i pójście parę kroków za – to się nazywa Daśāṅga Annadāna.

29-30. Człowiek, który wykonuje dziesięć rodzajów służb pomocniczych dla braminów w niedzielę, osiąga dobre zdrowie przez sto lat. Jeśli czyni to w poniedziałek lub jakikolwiek inny dzień, osiąga korzyści zastrzeżone dla tego dnia. Korzyść z darów żywnościowych jest zapewniona w samym tym świecie albo w tym życiu albo w następnym.

31. Dając w ten sposób pokarm w siedem dni dziesięciu braminom zapewnia on dobre zdrowie i inne korzyści przez sto lat.

32. Podobnie ten, kto daje w ten sposób gotowany ryż setce braminów w niedzielę, zapewnia sobie dobre zdrowie w Śiwaloka przez tysiąc lat.

33. Jeśli daje on to samo tysiącom braminów, zapewnia sobie korzyść na tysiąc lat. Podobnie korzyść zebrana za dary w poniedziałek i inne dni może zostać pojęta przez rozumnego człowieka.

34. Dając w niedzielę pokarm tysiącowi braminów, których umysł został oczyszczony przez Gājatrī, wielbiciel osiąga dobre zdrowie i inne korzyści w Satjaloka.

35. Dając pokarm dla dziesięciu tysięcy osób, zapewnia on sobie korzyści w Wiṣṇuloka. Dając go stu tysiącom ludzi, osiąga korzyści w Rudraloka.

36. Ci, którzy szukają nauki, muszą dać dary dzieciom, postrzegając je na równi z Brahmā. Ci, którzy pragną synów lub mają inny cel, powinni składać dary młodym mężczyznom uważając ich za równych z Wiṣṇu.

37. Ci, którzy pragną wiedzy muszą obdarzać darami starych mężczyzn, uważając ich za równych z Rudra. Ci, którzy pragną rozumu, muszą składać dary młodym dziewicom postrzegając je jako równe z Bhāratī (Bogini Mowy).

38. Doskonały mężczyzna szukający radości musi dawać dary młodym dziewicom uważając je za równe z Lakṣmī (Bogini Bogactwa). Ci, którzy szukają czystości Ātmana muszą dawać dary starym kobietom traktując je na równi z Pārwatī.

39. To co jest zyskane przez zebranie więcej niż jednej kolby kukurydzy w tym samym czasie, lub zbieranie kukurydz jedna po drugiej, przez datki otrzymane od ucznia,2 nazywa się Śuddhadrawja (czyste bogactwo). To bogactwo przynosi całkowitą korzyść.

40. Bogactwo uzyskane przez przyjęcie darów pieniężnych jest nazywane średnim bogactwem. Bogactwo uzyskane przez działalność rolniczą lub handlową jest nazywane najniższym bogactwem.

41. Bogactwo uzyskane przez Kṣatrijów używających swej waleczności lub Waiśjów poprzez działalności handlowe jest nazywane doskonałym. Tak też bogactwo uzyskane przez Śūdrów jako płaca za służbę.

42-45. Ojcowizna lub suma otrzymana od mężów tworzy bogactwo cnotliwych kobiet. Istnieje dwanaście rzeczy które trzeba dać w dwanaście miesięcy zaczynających się od Ćaitra lub wszystkich razem przy pomyślnej okazji, dla rozkwitnięcia tego, co jest upragnione. Są to: (1) krowa, (2) działka, grunt, (3) nasiona sezamu, (4) złoto, (5) ghī, (6) ubranie, ( 7) ziarna, (8) brązowy cukier, (9) srebro, (10) sól, (11) dynia i (12) dziewica. Dar w postaci krów, produktów mlecznych, krowiego łajna (w formie nawozu etc.) ścierają grzechy zebrane z bogactwa i zbóż, podczas gdy grzechy połączone z wodą, olejem, etc, zostają zmyte przez krowią urynę.

46. Trzy rodzaje grzechów – fizyczne etc. są starte przez mleko, zsiadłe mleko oraz ghī. Odżywienie nimi może zostać zrozumiane przez uczonych.

47. Dar działki ziemskiej sprzyja stabilności tutaj i po życiu, o bramini. Dar z nasion sezamu sprzyja sile i pokonywaniu przedwczesnej śmierci.

48. Dar złota wzmacnia moc ognia trawiennego i sprzyja męskości. Dar z ghī jest odżywiający, a ten z ubrania sprzyja długiemu życiu.

49. Dar z nasion zbóż sprzyja wzrostowi produkcji żywności. Dar z brązowego cukru obdarza słodkim pokarmem. Dar ze srebra służy wzrostowi ilości nasienia, a ten z soli sprzyja szczęśliwej domieszce sześciu smaków.

50. Dar z dyni sprzyja odżywieniu. Wszystkie rodzaje darów wzmagają wszystko i zapewniają wszystkie rodzaje przyjemności tutaj i po życiu, o bramini.

51-53. Dar z dziewicy sprzyja światowej przyjemności w życiu. Rozsądna osoba powinna składać dary z owoców zgodnie z porami roku, takimi jak owoce dżakfruta, mango, owoce drzew wood apple, bananowca, owoce z krzaków, czarna ciecierzyca, zielona ciecierzyca, owoce, chilli, musztardowce, ich rośliny etc.

54. Rozumny człowiek powinien zadowalać organy zmysłów jak słuch etc. innych ludzi, dla ich zaspokojenia przez dźwięk etc. Wzbogaca to także mieszkanie.

55. Teizm jest tym uczuciem, w którym osoba w pełni urzeczywistnia to, że wszystkie działania przynoszą owoce. Ważnym jest, aby Wed i świętych pism uczyć się bezpośrednio od nauczycieli.

56. Oddanie Bogu ze strachu o bliskich lub przed królewską karą jest niższego rodzaju. Biedna osoba pozbawiona wszystkich środków utrzymania powinna wielbić słownie, lub poprzez fizyczne działania.

57. Słowne wielbienie oznacza recytację mantr, hymnów i Dźap. Wielbienie w postaci fizycznej aktywności oznacza pielgrzymki, przestrzeganie postu i inne rytuały.

58. Cokolwiek ktoś czyni, czy jest to wielkie czy małe, jakichkolwiek używa sposobów – jeśli jest oddany bóstwom, sprzyja to osiągnięciu radości.

59-61. Te dwa – praktyka wyrzeczeń i czynienie dobroczynnych darów – muszą być zawsze wykonywane. Zainteresowanej osobie zależnie od kasty powinno zostać udzielone schronienie. Przyczynia się to do zadowolenia Dewów, a także do światowych przyjemności. Taki wielbiciel powinien zawsze osiągnąć szlachetne narodziny i przyjemności tutaj i po śmierci. Jeśli wykonuje on święte rytuały z oddaniem do Boga, osiągnie zbawienie. Ten, kto czyta lub słucha ten rozdział, staje się prawy i obdarzony wiedzą.

Przypisy:

  1. Jest to bardzo znana rzeka, wspomniana w RW (w.539) razem z rzekami Sarasvatī, Sindhu, Gańgā, Yamuna i Śutudrī. Ghar-ghara (Ghāgrā) i Tamasā (Tons) są jej dopływami. Jest to święta rzeka Północnego (królestwa) Kosala, ze świętym miastem Ajodhjā, leżącym na jej brzegu. ↩︎
  2. Śila i uñchawṛttis. Według Kullūkabhaṭṭa na temat Manu-smṛti (X. 112) zajęcie polegające na zbieraniu więcej niż jednej kolby kukurydzy na raz jest zwane śila, podczas gdy zbieranie kukurydz jedna po drugiej nazywa się uñcza. ↩︎