Śiwapurāṇa Māhātmjam – Rozdział 7 – Rytuał Słuchania Śiwapurāṇa: Nakazy i Zakazy

Śaunaka powiedział:

1-2. O Sūta, Sūta o wielkim rozumie, tyś jest pierwszy wśród wielbicieli Śiwa i najbardziej błogosławiony. Tyś opowiedział tą cudownie dobroczynną historię, o mędrcze, proszę opowiedz mi o zasadach dotyczących tych, którzy wykonują rytuał słuchania Śiwapurāṇa dla korzyści całego świata.
Sūta powiedział:
3. O Śaunaka, z oddaniem słuchaj o zasadach rządzących tymi osobami. Jeśli słuchasz doskonałej historii z należnym przestrzeganiem zasad, owoc jest doskonały i nie ma przeszkód w jego osiągnięciu.
4. Osoby pozbawione inicjacji nie są upoważnione do słuchania opowieści. Stąd ci, którzy chcą słuchać, o mędrcze, muszą wziąć inicjację od wykładającego.
5. Wielbiciel, który podejmuje ten rytuał, powinien przyjmować pokarm dopiero na koniec dziennego dyskursu. Musi on przestrzegać Brahmaćarja (celibatu) w czasie tych dni. Musi on leżeć na ziemi i przyjmować posiłek tylko w Pātrawallī (kilka liści spiętych razem służących jako talerz).
6. Człowiek, który ma dużo siły powinien przestrzegać postu aż do końca całej Purāṇa i słuchać doskonałej Śiwapurāṇa z wielką pobożnością i czystością.
7. Może on w trakcie pić tylko mleko lub ghī i słuchać opowieści z przyjemnością. Może żyć na diecie owocowej lub przyjąć pojedynczy posiłek lub nawet powstrzymać się od niego i słuchać dalej rytuału.
8. Lub może on przyjąć Hawiszjānna (gotowany ryż zamoczony w ghī i sakralnie ofiarowany) raz na dzień i podtrzymywać rytuał. Część dotycząca diety ma być w zgodzie z wygodą i komfortem, ale słuchanie musi być ściśle podtrzymywane.
9. Jeśli wygodniej będzie słuchać, niech wielbiciel przyjmie jedzenie. Jeśli przestrzeganie postu przeszkadza w słuchaniu opowieści, to post nie jest wtedy polecany.
10-12. Człowiek żyjący w rodzinie podejmujący rytuał powinien unikać ciężkich, niestrawnych roślin strączkowych takich jak Niszpāwa, Masūrikā etc., starych pokarmów, zanieczyszczonych pokarmów, bakłażanów, tykwy, rzodkiewki, dyni, orzechów kakaowca, czosnku, cebuli, asafetydy, napojów alkoholowych i wszelkiego rodzaju mięsa.
13. Powinien unikać sześciu nikczemnych uczuć jak pożądanie, gniew, etc., nie powinien gardzić brahminami ani nosić niechęci ku czystym kobietom i dobrym mężczyznom.
14. Nie powinien patrzyć na kobiety w czasie ich menstruacji. Nie powinien rozmawiać z upadłymi ludźmi, ani rozmawiać z tymi, którzy nienawidzą brahminów lub z niewierzącymi w Wedy.
15. Żyjący w rodzinie powinien ściśle trzymać się i praktykować prawdę, czystość, miłosierdzie, powściągliwość w mowie, prostolinijność, pokorę, tolerancyjność i inne cechy.
16. Żyjący w rodzinie może słuchać tej opowieści z jakimś konkretnym pragnieniem utrzymywanym w umyśle lub z umysłem absolutnie wolnym od wszelkiego pragnienia. Jeśli ma on jakieś pragnienie będzie ono spełnione; jeśli jest wolny od pragnień osiągnie on zbawienie.
17. Osoba biedna, konsumpcyjna, grzesznik i osoba nieszczęśliwa, a także osoba nie mająca dzieci, wszyscy powinni słuchać tej doskonałej opowieści.
18. Siedem typów niegodziwych kobiet jak Kākawandhjā (kobieta mająca jedynaka) i te cierpiące na poronienia powinny słuchać tej opowieści.
19. Czy kobieta czy mężczyzna, wszyscy muszą słuchać historii Śiwapurāṇa, o mędrcze, w przepisany sposób.
20. Dni wykładu Śiwapurāṇa należy uważać za bardzo doskonałe, za równe milionom ofiarowań.
21. Prezenty należycie darowane w te doskonałe dni, nawet jeśli nie są liczne, przynoszą wieczną korzyść.
22. Tak oto przestrzegając rytuałów i słuchając wspaniałej opowieści, prosperujący żyjący w rodzinie powinien z zachwytem wykonać rytuał Udjāpana (na zakończenie).
23. Ten rytuał Udjāpana jest na równi z rytuałem Ćaturdaśī (przestrzeganego w czternasty dzień miesiąca księżycowego). Bogacz, który chce zabezpieczyć sobie z tego owoce musi wykonać to podobnie.
24. Ubodzy wielbiciele zwykle nie muszą wykonywać rytuału Udjāpana. Są oni uświęceni przez samo słuchanie. Pobożni wielbiciele Śiwa są wolni od pragnień.
25. Po zakończeniu uroczystej celebracji ofiary dyskursu Śiwapurāṇa, słuchacze powinni wykonać wielbienie.
26. O mędrcze, należne wielbienie musi być wykonywane przed księgą na sposób wielbienia Śiwa.
27. Należy przygotować najlepszy, nowy materiał, aby zakryć księgę i mocny jedwabny sznur, aby ją zawiązać.
28. Ci, którzy dają jedwabny sznur i nowy materiał na księgę Purāṇa, w każdym wcieleniu, które podejmują, stają się joginami obdarzonymi wiedzą.
29. Wiele rodzajów wartościowych rzeczy, ubrań, ozdób, naczyń i dużo bogactwa powinno być dane udzielającemu wykład.
30-31. Ci, którzy dają dywany, skóry jelenia, ubrania, wyniesione łoże i deski, aby trzymać na nich tom Purāṇa, osiągają niebiosa, cieszą się wszystkimi upragnionymi przyjemnościami, przebywają w rejonie Brahmā przez okres Kalpa i ostatecznie osiągają rejon Śiwa.
32-33. O najlepszy wśród mędrców, po wykonaniu wielbienia księgi, zgodnie z tym jak opisano, a także po uwielbieniu wykładowcy z wielkim splendorem, uczony, który był wyznaczony na pomocnika powinien być należycie uhonorowany w ten sam sposób, ale mniejszą sumą pieniędzy.
34. Pożywienie i datki pieniężne oraz inne rzeczy, muszą zostać oddane odwiedzającym brahminom. Wielkie święto musi być obchodzone ze śpiewami i muzyką instrumentalną i wykonywaniem tańców.
35. Słuchacz powinien stopniowo oderwać się, a szczególnie następnego dnia, o mędrcze, musi zostać przeczytana święta Gītā opowiedziana przez Śiwa do Rāmaćandra.
36. Jeśli słuchacz żyje w rodzinie, musi on wykonać Homa przy użyciu czystego Hawis (święte ghī) dla wygaszenia rytuału.
37. Homa musi zostać wykonana przy Rudrasaṁhitā lub z każdym wersem Gājatri, gdyż w istocie, ta Purāṇa jest z nią identyczna,
38. lub z Mūlamantra Śiwa o pięciu sylabach. Jeśli brakuje mu kompetencji do wykonywania Homa, niech da ofiarę ghī brahminowi.
39. Po to, aby zlikwidować wady braku i nadmiaru, powinien on czytać lub słuchać z oddaniem tysiąc imion Śiwa.
40. Bez wątpienia, w ten sposób wszystko będzie owocne i owoc będzie doskonały, ponieważ nie ma wspanialszej rzeczy w trzech światach niż to.
41. Powinien on nakarmić jedenastu brahminów deserem z miodu i mleka. Musi dać im także Daksziṇā, aby dopełnić rytuału.
42-44. Jeśli jest on kompetentny, o mędrcze, musi wykonać posąg lwa przy użyciu trzech Palas złota i albo wygrawerować na nim imię tej Purāṇa, albo przymocować etykietę z napisanym na niej imieniem. Musi on wielbić swego nauczyciela o wielkiej powściągliwości darami z ubrań, ozdób, perfum, itd. I przekazać je mu dla przebłagania Śiwa.
45. O Śaunaka, mocą tego daru i przez Purāṇa zapewni on sobie błogosławieństwa Śiwa i zostanie uwolniony od więzów światowej egzystencji.
46. Jeśli te rytuały zostaną wykonane, Śiwapurāṇa przyniesie cały owoc, radość światowych przyjemności i wyzwolenie.
47. Tak oto opowiedziałem ci o wspaniałości Śiwapurāṇa, która obdarza każdym umiłowanym pragnieniem. Co jeszcze pragniesz usłyszeć?
48. Śiwapurāṇa wyróżnia się wśród wszystkich Purāṇa. Wielce zadowala ona Śiwa. Zapobiega ona chorobie światowego istnienia.
49. Ci, którzy są zawsze zaangażowani w medytację nad Śiwa, ci, których język uwielbia przymioty Śiwa i ci, których uszy słuchają opowieści o Śiwa, przekraczają ocean światowej egzystencji.
50. Przyjmuję schronienie we wspaniałym Śiwa, nieskończonej stałej błogości, Śiwa, którego forma jest nietknięta przez trzy Guṇa, Śiwa, który manifestuje Siebie wewnątrz i na zewnątrz tego świata, wewnątrz i na zewnątrz umysłu, Śiwa, którego forma jest różnorodnie rozwinięta przez umysłowe idee i ustne ekspresje.