Brahmin powiedział:
1-2. O Brahminī, na szczęście uświadomiłaś to sobie we właściwym czasie usłyszawszy historię Śiwapurāṇa, która sprzyja nieprzywiązaniu. Nie bój się. Szukaj schronienia w Śiwa. Wszystkie grzechy znikają natychmiast przez łaskę Śiwa.
3. Wyjaśnię ci ten wielki przedmiot związany z uwielbianiem Śiwa, po usłyszeniu którego twoja droga będzie zawsze przyjemna.
4. To przez słuchanie doskonałej opowieści twój umysł skierował się teraz na czystą ścieżkę skruchy i odcięcia od światowych przyjemności.
5. Skrucha jest jedynym sposobem zadośćuczynienia dla wszystkich grzeszników. Święci wychwalali ją jako jedyną drogę pokuty za wszystkie grzechy.
6. Czystość może zostać urzeczywistniona jedynie przez skruchę. Jeśli grzesznik pokutuje w sposób doradzony przez świętych, to usuwa wszystkie grzechy.
7. Po należnej pokucie staje się on wolny od strachu. Przez skruchę bez wątpienia osiąga zbawienie.
8. Umysłowaej czystość, którą uzyskuje się dzięki słuchaniu opowieści Śiwapurāṇa, nie można uzyskać żadnymi innymi sposobami.
9. Tak jak lustro staje się wolne od kurzu, kiedy zostaje przetarte szmatką, tak też umysł jest bez wątpienia oczyszczony przez słuchanie tej opowieści.
10. Śiwa w towarzystwie Ambā przebywa w umysłach czystych ludzi. Uświęcona dusza osiąga następnie sferę Śiwa i Ambā.
11. Stąd ta opowieść jest środkiem do osiągnięcia poczwórnego celu życia. To dlatego Mahādewa gorliwie ją stworzył.
12. Słuchanie opowieści o małżonku Pārwatī (Śiwa) przynosi stałą kontemplację. Kontemplacja prowadzi do doskonałej wiedzy, która z pewnością przynosi zbawienie.
13. Osoba, która w tych narodzinach słucha opowieści, mimo, że nie medytuje, urzeczywistnia to samo w kolejnym wcieleniu, po którym osiąga cel, jakim jest Śiwa.
14. Wielu skruszonych grzeszników medytowało nad Śiwa po usłyszeniu tej opowieści i osiągnęło zbawienie.
15. Słuchanie tej doskonałej opowieści jest przyczyną szczęśliwości dla wszystkich ludzi. Właściwie rozważona, rozwiewa choroby światowej niewoli.
16. Słuchanie opowieści o Śiwa, stałe nad nim medytacje i ciągłe rozmyślanie z pewnością oczyszcza umysł.
17. To (czystość umysłu) prowadzi medytującego do oddania dla Maheśa i jego dwóch synów (Gaṇeśa i Kārtikeja). Z ich błogosławieństwami bez wątpienia osiąga się wyzwolenie.
18. Osoba pozbawiona tego oddania z umysłem zaplątanym w niewoli ignorancji jest prymitywem. Nigdy nie może zostać wyzwolona z niewoli światowości.
19. Stąd, o brahmińska pani, odwróć się od światowych przyjemności. Słuchaj z oddaniem uświęcającej opowieści o Śiwa.
20. Twój umysł, w miarę słuchania doskonałej opowieści o Śiwa, Najwyższej Duszy, stanie się czysty a następnie urzeczywistnisz wyzwolenie.
21. Wyzwolenie jest zapewnione w każdych narodzinach osobie, która medytuje nad lotosowymi stopami Śiwa z czystym umysłem. To prawda, mówię prawdę.
Sūta powiedział:
22. Powiedziawszy to, ten doskonały brahmin z umysłem topiącym się od litości przestał mówić i z czystością duszy skierował uwagę na medytację nad Śiwa.
23. Żona Binduga zwana Ćańćulā, gdy usłyszała tą przemowę brahmina, uradowała się, a jej oczy wypełniły się łzami.
24. Z wielkim zachwytem w swym sercu upadła do stóp brahmina. Ćańćulā z dłońmi złączonymi razem powiedziała: „Jestem błogosławiona”.
25. Potem podniosła się z wielkim umysłowym poruszeniem. Z dłońmi złączonymi razem, drżącymi z podekscytowania słowami, kobieta o dobrym intelekcie w swym nieprzywiązanym nastroju powiedziała do brahmina, wielkiego wielbiciela Śiwa.
Ćańćulā powiedziała:
26. O mój panie, wielki brahminie, wielbicielu Śiwa, jesteś błogosławiony. Jesteś obdarzony wizją Prawdy. Jesteś poświęcony udzielaniu pomocy innym. Należy ci się miejsce wśród wielkich świętych ludzi.
27-28. O świątobliwy, jestem na skraju upadku w ocean Piekła. Ocal mnie. Jestem teraz szczerze spragniona słuchania Purāṇa. Słuchając tej doskonałej historii stanę się pozbawioną przywiązania do światowych przyjemności.
Sūta powiedział:
29. Powiedziawszy tak z czcią otrzymała błogosławieństwo brahmina. Spragniona słuchania Purāṇa przebywała tam służąc mu.
30. Inteligentny brahmiński wielbiciel na miejscu opowiedział kobiecie opowieść Purāṇa.
31. Tak oto w tym świętym centrum od tego doskonałego brahmina wysłuchała doskonałej opowieści Śiwapurāṇa.
32. Słuchając tego doskonałego opowiadania, które zwiększyło jej oddanie, wiedzę i nieprzywiązanie i zaowocowało wyzwoleniem, stała się wielce błogosławiona.
33. Lubiana przez dobrego nauczyciela szybko osiągnęła czystość umysłu. Dzięki błogosławieństwom Śiwa mogła medytować nad formami i cechami Śiwa.
34. Tak, schroniwszy się w dobrym nauczycielu, jej umysł został przyciągnięty ku Śiwa. Nieustannie medytowała nad czującym błogim ciałem Śiwa.
35-36. Chodziła ubrana w korę drzew i miała splątane włosy. Smarowała ciało popiołami. Nosiła girlandy z korali Rudrāksza. Każdego dnia dokonywała ablucji w świętej wodzie. Regularnie powtarzała imiona Śiwa. Unormowała swą mowę i dietę. Uzyskała względy Śiwa w sposób polecony przez nauczyciela.
37. O Śaunaka, w taki sposób przez długi czas Ćańćulā kontynuowała medytację nad Bogiem Śiwa.
38. Gdy zastrzeżony okres czasu minął, Ćańćulā w swej praktyce trojakiego1 oddania odrzuciła bez żadnego problemu swe ciało.
39. Przybył tam szybko boski powietrzny pojazd, świecący olśniewającymi kolorami, wysłany przez Samego Tripurāri2 (Śiwa), otoczony przez Jego służących.
40. Oczyszczona z nieczystości i grzechu wsiadła do pojazdu powietrznego i została natychmiast zabrana do miasta Śiwa przez szlachetnych służących władcy.
41. Przybrała ona boską formę. Jej kończyny były boskie w swych cechach. Przybrała formę Gaurī z sierpem księżyca jako koroną i boskimi ozdobami świecącymi olśniewająco.
42. Zobaczyła trójokiego Mahādewa, wieczystego, któremu służyli Wiszṇu, Brahmā i inni bogowie.
43. Miał on jasność dziesięciu milionów słońc i był z szacunkiem obsługiwany przez Gaṇeśa, Bhṛṅgi, Nandīśa Wīrabhadreśwara i innych.
44. Jego szyja miała niebieską barwę; miał pięć twarzy, troje oczu, sierp księżyca jako herbową ozdobę a jego lewa strona była wydzielona dla Gaurī, która miała jasność błyskawicy.
45. Miał białą cerę jak kamfora i nosił wszystkie ozdoby. Wysmarowany białymi popiołami na całym ciele i odziany w biały materiał, jaśniał błyszcząco.
46. Kobieta Ćańćulā stała się bardzo uradowana widząc Śaṅkara. W przypływie zachwytu kłaniała się przed Nim wciąż na nowo.
47. Złączyła swe dłonie z wielką rozkoszą, miłością i pokorą. W swym wielkim zachwycie roniła łzy radości i miała uczucie, że włosy stoją jej dęba.
48. Z sympatią pozwolono jej zbliżyć się do Pārwatī i Śaṅkara, który łaskawie na nią spojrzał.
49. Tak oto Ćańćulā, ukochana żona Binduga, osiągnęła boską formę i została pobłogosławiona boskimi rozkoszami i uczyniona towarzyszką Pārwatī.
50. W tamtej trwałej siedzibie doskonałej błogości i wzniosłego blasku uzyskała stałe zamieszkanie i nieprzerwaną przyjemność.
Przypisy:
- Trzema rodzajami oddania są: (1) oddanie przez słuchanie (śrawaṇa), (2) wysławianie (Kīrtana) i (3) rozmyślanie nad atrybutami Boga. Śiwa Purāṇa Widjeśwara Saṃhitā 3.21-25 ↩︎
- Śiwa jest nazywany Tripurāri, zabójcą Tripura, gdyż zgładził demona Tripura, który władał trzema miastami złota, srebra i żelaza w niebie, powietrzu i na ziemi zbudowanymi przez Maja dla demonów. ↩︎